Αγαπητή κα. Φ.,
Έχουν περάσει σχεδόν 8 χρόνια από την τελευταία φορά που κάθισα στο θρανίο του ΓΘΡ1 κι όμως σαν χθες θυμάμαι το άγχος πριν από κάθε εξέταση και το χτυποκάρδι πριν μου δώσετε κάποιο διορθωμένο γραπτό. Παρά το ότι οι περισσότεροι είχαμε ήδη διδαχθεί σε άλλα πλαίσια τα της εξεταστέας ύλης, μας βοηθούσατε να αντιληφθούμε ουσιαστικά τις όψεις της Ιστορίας και όχι απλά να απομνημονεύσουμε, είχατε βάλει στόχο να πετύχουμε και αγωνιζόσασταν διαρκώς για αυτό. Αψηφούσατε το κατά τους συναδέλφους σας αυστηρό χρονοδιάγραμμα των Πανελληνίων και δίνατε βαρύτητα στους φόβους και στις αγωνίες μας. Μας ακούγατε, μας δίνατε χώρο να εκφραστούμε και δεν ήταν λίγες οι φορές που δαπανούσατε τον λιγοστό ελεύθερο σας χρόνο για να μας υποστηρίξετε τόσο γνωστικά, όσο και συναισθηματικά. Είχατε την εξαιρετική δύναμη να σκορπάτε θετικότητα, για αυτό και αγαπούσα τόσο πολύ το μάθημα σας.
Έχουν περάσει σχεδόν 8 χρόνια από το τελευταίο διορθωμένο γραπτό που έλαβα από εσάς. «Θα πρέπει να έχεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Μην υποτιμάς τις δυνατότητες σου. Μπορείς να γράψεις εξαιρετικά» μου είχατε σημειώσει δίπλα στον βαθμό και αυτό έκανα˙ το 19,5 έγινε για μένα μονόδρομος. Μέχρι σήμερα τα λόγια σας αυτά τα κουβαλάω πάντα μαζί μου και τα φέρνω στο μυαλό μου όταν νιώθω πως θέλω να τα παρατήσω, όταν δεν βρίσκω ουσία σε αυτά που κάνω, όταν κουράζομαι και πιέζω υπερβολικά τον εαυτό μου, όπως τότε στα 18 μου που πίστευα, ή μάλλον με είχαν κάνει κάποιοι να πιστεύω πως μια ενδεχόμενη αποτυχία θα σήμαινε την συντέλεια του κόσμου.
Σας ευχαριστώ για τη βοήθεια, για την κατανόηση, μα πάνω από όλα για την ενσυναίσθηση. Προσπαθώ και εγώ, όντας πλέον εκπαιδευτικός, να αγκαλιάζω τους μαθητές μου όπως και εσείς, να τους δίνω φωνή και να ανταποκρίνομαι στις ανάγκες τους. Δεν θα μπορέσω να σας φτάσω, μα προσπαθώ. Αγαπώ την διδασκαλία και θέλω κάθε φορά να δίνω το μέγιστο. Πολλές φορές υπερβάλλω και γίνομαι αυστηρή με εμένα, μα όπως ξέρετε είμαι άκρως τελειομανής. Κάθε φορά που μπαίνω σε μια τάξη, λέω στους μαθητές μου πως στο ταξίδι που θα ξεκινήσει, θα είμαστε συνοδοιπόροι και τους διαβεβαιώνω πως θα είμαι στο πλευρό τους για ό,τι χρειαστεί, ακριβώς όπως κάνατε και εσείς.
Να μην αλλάξετε ποτέ, είστε παράδειγμα για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να είμαστε μαθητές σας,
μια μαθήτρια του ΓΘΡ1