Γράφει η Ιωάννα Σερέτη
Εγώ είμαι πάλι, η Άννα.
Η ίδια Άννα που αυτοκτόνησα πριν 20 χρόνια. Όχι δεν είμαι φάντασμα. Είμαι ζωντανή. Λυπάμαι που υπήρξα σκληρή μαζί σου και που σε γέμισα τύψεις με την αυτοκτονία μου. Μην το πάρεις προσωπικά. Δεν ήταν προσωπική υπόθεση η τιμωρία σου. Δεν την επέβαλα σε σένα. Την επέβαλα στην πατριαρχία και εσύ υπήρξες ανίδεος και ανεγκέφαλος εκπρόσωπός της.
Δεν ήθελα να σε εκδικηθώ επειδή με φώναξες «τσούλα». Ήθελα να τιμωρήσω όλους τους άντρες και όλες τις γυναίκες που φώναξαν και θα φωνάξουν «τσούλα» σε όλες τις Άννες. Δεν ζήτησα να σε θεωρήσει το δικαστήριο ηθικό αυτουργό, ούτε να λερώσω το ποινικό σου μητρώο. Δεν θέλησα να σε φυλακίσω επειδή με βίασες. Το έκανα για να μπορεί να φοράει η εγγονή μου όσο κοντή φούστα της καπνίσει και για να μπορεί να κάνει σεξ με όσους και με όποιους θέλει. Κυρίως το έκανα για να γιγαντώσω το «όχι» της, ώστε να συνθλίψει κάθε προσπάθεια να το αντιληφθούν ως «ναι».
Θα αναρωτιέσαι που ήμουν τόσα χρόνια και γιατί σου γράφω τώρα. Τόσα χρόνια ενδυνάμωσα τον εαυτό μου με σπουδές, κέρδισα μοχθώντας και πονώντας βαθιά την αυτοεκτίμησή μου και εργάστηκα ως ακτιβίστρια σε όλο τον κόσμο. Υπερασπίστηκα με κάθε τρόπο τις γυναίκες που δεν κοιμούνται μέχρι να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους.
Πριν 20 χρόνια πίστευα ότι έκανα επανάσταση με τον δικό μου εφηβικό τρόπο, στήνοντας εικονική αυτοκτονία και ξεκινώντας από την αρχή, με νέο όνομα. Τώρα πια δεν κρύβομαι και τολμάω να βροντοφωνάξω το αληθινό μου όνομα. Είμαι η Άννα και γράφω γιατί κατάλαβα ότι η μεγαλύτερη εκδίκηση είναι να μάθεις ότι παρέμεινα ζωντανή. Δεν είμαι πια 17 χρονών και με υπεροψία γιορτάζω τη νίκη της ζωής. Δεν περιμένω κανέναν πρίγκιπα να με παντρευτεί, γιατί μπορώ να κάνω τον εαυτό μου βασίλισσα, διαθέτοντας το πολύτιμο σώμα μου, όπως εγώ κρίνω καλύτερα. Γιορτάζω για όλες: Μάνες, αδερφές και κόρες. Είμαστε ενωμένες και είμαστε ζωντανές. Ούτε εσύ, ούτε η πατριαρχία μας σκοτώσατε.
Είμαι η Άννα και αν ψάχνεις το εφηβικό μου σώμα θα το βρεις θαμμένο μέσα στο μνήμα αλλά εγώ είμαι ακόμα ζωντανή και μάχιμη όπως όλες μας.
Άννα