Έλα. Θα σου δώσουν τα μάτια μου πλούσια ερωτήματα Τα χέρια μου μόλις ξεμουλιάσουν στο μουσκίδι του σκοταδιού Θα σου δώσουν τα σκευρωμένα παιχνίδια μου. Θα σου δώσουν την καραμέλα μου Που όμως την έλιωσαν τα νερά του βυθού Έλα. Γύρω μου δες, έχω πετράδια και ζαφείρια Έχω και πινελιά από άσπρο χρώμα να σε κεράσω Βάφηκα με μωβ για να με βλέπεις στα σκοτεινά Όταν πεθάνω. Όμως τότε, δεν θα μπορώ να σου χαρίσω κι άλλα. Μόνο θα σου χαμογελώ για τα δώρα μου Που πρόλαβα να σου δωρίσω Διότι εσύ που με κοιτάς, πόσο ανάγκη τα είχες…