Γράφει ο Stefan Constantine Brouwer
Κι έτσι η πυρκαγιά
Έγινε κεράκι
Μικρή φλεγόμενη κλωστούλα
Κι ελπίζεις
Να ξαναφουντώσει
Δεν χρειάζεται ίσως
Και λίγη ζεστασιά
Λίγο φως
Καλύτερα δεν είναι απ’ το τίποτα;
Δεν κατάλαβες μόνο
Για πότε έγινε
Και πονάς
Λίγο ακόμα στο τρενάκι να καθόσουν
Μερικές γύρες
Απ’ αυτές που δεν χορταίνεις
Αυτό είναι όμως τώρα
Σταγονόμετρο
Σαν να στάζει παρηγορικό
Το χρειάζεσαι
Μα όχι σαν πριν
Αλλαγή πλεύσης
Αχαρτογράφητα νερά
Εύχεσαι να είναι μακρύ το ταξίδι
Τι άλλο;
Γι’ αυτό ξεκίνησες
Όχι για κάποιον προορισμό
Μα για τα κύματα
Κι αν έχεις ζαλιστεί
Κράτα λίγο πιο γερά
Ζήσε το
Κι ας είναι δύσκολο
Θα ξαναμάθεις
Καραβοτσακίστηκες
Πολλές φορές ήδη
Ο καλός ο καπετάνιος
Στις φουρτούνες φαίνεται
Μόνο έχε το κεφάλι ψηλά
Όσο μπορείς, μην χαριστείς
Κοίτα στα μάτια
Μην δειλιάσεις
Απλά προσπάθησε
Δεν μπορείς κι αλλιώς
Και, σε παρακαλώ, μην κλάψεις