Πριν το μεσημέρι
Υποτροπιάζει η μειλιχιότητα
Αν ποτέ υπήρξε
Φεύγουν ξανά
Η προτροπή και η διακριτικότητα
Ή ό,τι απέμεινε απ’ αυτές
Νευραλγικά
Τόσο πολύ μυρωδάτα
Ξερά
Αντιπαραγωγικά
Πραγματικά
Ως και ύποπτα
Δρα το αναστέναγμα αυτών
Προς την πιο καλοβαλμένη μονοκρατορία
Και χάνεται από αλλού
Ανατινάζει
Κακολογώντας υποτάσσει
Την ίδια την ύπαρξη
Τη βλασφημία
Σε πολυδιάστατες ονειρώξεις
Αστείων διασκελισμών.
***
Η καθαρότερη εικόνα
Η δοξασία των απλουστεύσεων
Ως προς την οριακή αμηχανία που βιώνει μια μετάλλαξη
Αποδεικνύεται επικίνδυνη θέληση.
Η μία και μοναδική έλλειψη
Ελπίδα, εκμετάλλευση και βουβή αναπαραγωγή
Όχι!
Θα λάτρευα το ανόητο
Τότε.
Τότε
Χιλιάδες είναι η άρνηση
Αυτό σημαίνει ανακούφιση
Μα πάντα ορίζεται.
***
Έκρηξη λάσπης
Άραγε
Η πληρότητα
Η παράληψη των αισθήσεων
Και η δυσφορία της λατρείας τους
Απογυμνώνουν τα υλικά;
Άραγε
Η αναγκαιότητα
Η πλήξη των γεγονότων
Και η απομάκρυνσή τους από το νου
Διαστρεβλώνουν την προσμονή;
Άραγε
Η αφύπνιση της αφήγησης
Η κινησιολογία
Και η διχοτόμηση κάθε χάρης τους
Διακινούν την αντικατάσταση;
Σίγουρα
Μένουν πολλά απ’ τον άνθρωπο
Εκτός της ντροπής.
Σύντομο βιογραφικό
Ο Μιχάλης Κατσιγιάννης γεννήθηκε το 1997 στην Πάτρα όπου και ζει. Κείμενά του για τη λογοτεχνία (θεωρία και κριτική) και την εκπαίδευση κυκλοφορούν σε διάφορα περιοδικά. Έχει εκδώσει (ως ψηφιακά βιβλία) τις ποιητικές συλλογές «μετα-ελεγείες» (Εξιτήριον, 2025), «βλέμματα» (Εξιτήριον, 2025) και «επ’ αυτού» (Ανεξάρτητες Εκδόσεις Γλαρόλυκοι, 2025) και τη μελέτη «Γιάννης Λειβαδάς: ο επιπλέων λόγος» (Εξιτήριον, 2025). Όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο.