Κατηγορία: Ποίηση

Παρασύρομαι στον ωκεανό των βασανισμένων καημών. Σε μικρές αναταράξεις των στιγμών αναγεννιέμαι.

Μυρίζω αίμα. Είναι το δικό μου; Μα δεν πονώ. Θα ‘ναι από τη συνήθεια.

Καλό μήνα σήμερα ευχόμαστε Μα ποιος θα μας πιστέψει; Μούσια εβγάλαμε όλοι μας Κι η γλώσσα…

Καταβυθίζομαι Σ' ένα χείμαρρο που παρασύρει το πριν, το τώρα, το μετά Αγρίμια σε συνουσία Η…

Μια νύχτα γλυκά με αποχαιρέτησες κλείνοντας την πόρτα ερμητικά.

Μελαγχολικές μέρες Όταν όλα σου φταίνε Όταν ο παραμικρός θόρυβος μπορεί να σε εξαγριώσει