Ετικέτα: Βασιλική Χριστοφορίδου

Σ’ αγαπώ ως κατάβαθα της ψυχής.

Δεν ξέρω πώς είναι να αγαπάς με όρια. Η αγάπη είναι άπλετη στον χώρο. Η απουσία…

Πιάσε με απ’ το χέρι. Ακόμη και έτσι. Με τις ουλές. Τα σημάδια των καιρών. Αγάπα…

Όσο σε πλησιάζω, Τόσο με μαγεύεις. Φαινομενικά απόμακρο. Στο βάθος ένα άνθος ώριμο. Φτιαγμένο απλά Στέκεσαι…

Πώς σε δέχονται, έτσι;Οι σουβάδες σουλιώνουν.Τα παράθυραερμητικά κλειστάσε οποιοδήποτε πλησιάζει.Το κούφιο ξύλομε χαρακιές γεμάτο.Στις σχισμέςμια σκάλαπαύει…

Ακολούθα με στις σκιέςπου μας τρομάζουν.Πιάσε με από το χέρι.Σκύψε και περπάτα,σαν ζώα εκ φύσεως.Δες αυτό…

Σε συνάντησα σε έναν ουρανόΣυννεφιασμένο.Έτρεμαν τα χέρια.Μαζεύτηκαν όλες οι σταγόνεςστα διψασμένα σου χείλη.Ανεξίτηλο στυλόΤο άγγιγμά σου…

Ρίξε, ουρανέ,Δυνατή βροχή. Να αισθανθούμελίγο πιο ταπεινοί,Αμαρτωλοί,Μόνοι.Ίσως, τότε,Βγούμε πιο αληθινοί.Ρίξε, ουρανέ,Γερή βροντή.Να τραντάξει ο κόσμος.Μπας και…