Ετικέτα: Βασιλική Χριστοφορίδου

Το φαιδρό πρόσωπο του δειλινού ακούμπησε απαλά το πρόσωπό μου.  Εκεί που άρχισα να αναπολώ ένα…

Με γαρύφαλλα με σκέπασες στα μάτια, τα χείλη με σφράγισαν με όρκο σιωπής. Ένα κολάρο πέρασες…

Μίλα μου,μη σιωπάς.Αγκάλιασέ με,όταν πονάς.Και όταν δεν πονάς,να μ’ αγκαλιάζεις.Κράτα με δυνατά,με πάθος φίλα με,να μ’…

Όλο τρέχεις. Πού πας; με τα σχοινιά δεμένα. Σε ποιον ουρανό κοιτάς; Πίσω οι μοίρες λοξοκοιτάνε.…

Mια ψυχή είναι αρκετή για όλα όσα συμβαίνουν. Αντλεί αυτό που της αναλογεί, μα διψάει όταν…

Νερό που κυλά  σε νύχτες στεγνές. Σεντόνι απλωμένο με χείλια διψασμένα σημαδεμένο. Αιωρείται στον φάρο. Ο…

Τα πανιά σου άσε θα σε βγάλουν στο σωστό. Αν ακολουθήσεις το σημείο της Ένωσης, δεν…

Πέρασε καιρός σε φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς πυξίδα.  Πλοία ασυνόδευτα  με τον καπετάνιο απών. Βουβά δάκρυα ένα…

Θυμήσου, Σώμα, αυτόν που σ’ άγγιξε. Ακούμπα λίγο την καρδιά σου. Σήκωσε το βλέμμα. Τα σημάδια…

Γιατί οδύρεσαι για τον θάνατο; Δεν ήξερες ότι ήμουν ένας περαστικός ταξιδιώτης; Δεν είμαι μόνο από…