Ετικέτα: Φανή Χατζητύπη

Ήταν γλυκιά, μα ένιωθε αλμυρή Σεμνή, αλλά ζούσε μέσα της το ζώο Καλλίγραμμη, αλλά δεν ήταν…

Μυρίζω αίμα. Είναι το δικό μου; Μα δεν πονώ. Θα ‘ναι από τη συνήθεια.

Μονάχη περπατά στο δρόμο της ζωής. Καλύτερα σαφώς από ξύλο, φωνές, υποτίμηση. Δεν είχε τύχη στη…

Μόνη προχωρώ και τη βροχή ακούω Ήχος καθάριος, δροσερός Σαν της ψυχής το άκουσμα σε φίλο…

Το δωμάτιο στο υπόγειο ήταν ξεχασμένο από όλους. Το φως λιγοστό από το μικρό παράθυρο, ήταν…

Ρωγμές στους τοίχους ορατέςσεισμού δυνατού, ηχηρού κι επίμονου.Ρωγμές στη γαλήνη της ψυχήςκόσμου άγριου, ωμού και μοχθηρού.Ρωγμές…

KρότοςΤι έπεσε;Ίσως η ψυχή μου.Ποιος μπορεί να τη σηκώσει;Εσύ.