Μυρίζω αίμα. Είναι το δικό μου;
Μα δεν πονώ. Θα ‘ναι από τη συνήθεια.
Σπουδαία ρουτίνα το ξύλο.
Δε νιώθεις τα χτυπήματα, μόνο τ’ ακούς.
Κόκκινες σταγόνες στον τοίχο;
Δικές μου; Aς μείνουν έτσι, σα ζωγραφιά!
Πληγές και μελανιές στο σώμα;
Aς είναι. Άλλες κάνουν τατουάζ.
Απαθές βλέμμα; Αδρανές σώμα;
Κάπως έτσι δεν είναι της νεκρής;